«Zeg mij wie je vrienden zijn, en ik zal zeggen wie je bent».

Het is een bekend gezegde dat ook in mijn moedertaal bestaat. Aan de vrienden kent men iemands aard. Dat is ook waarom onze ouders, toen we klein waren, ons hebben beschermd tegen bepaalde soorten vrienden van wie zij vonden dat ze voor ons gevaarlijk waren. Slechte vriendschappen kunnen heel veel kapot maken in een mens, terwijl goede vrienden meer waard zijn dan een kostbare schat, zoals in de Bijbel te lezen is.

Beste parochianen, dit weekend vieren wij Pinksteren, de dag waarop de leerlingen de Heilige Geest ontvangen. In onze westerse cultuur heeft dit feest geen betekenis. Velen kennen het woord van de radio of televisie, maar weten dus niet wat men met Pinksteren nu eigenlijk viert.

Wat een ongelooflijk vertrouwen van Jezus in ons mensen. Hij wil de hemel niet door engelen op aarde brengen, maar door ons, door onze inzet! Met zijn leven heeft hij ons een blik in de hemel gegeven, we weten dus wat ons te doen staat. Het is geen hopeloze opgave want we hoeven het niet alleen te doen. Wij zijn het water dat Jezus uitgiet, waardoor onze, zeg maar uitgeputte, wereld nieuwe voedingsstoffen wordt aangeboden. Nu alleen nog de handen uit de mouwen steken en het komt goed.

Elk jaar vieren wij Bevrijdingsdag. Een belangrijke dag om dankbaar te zijn, om ons opnieuw bewust te worden van de waarde van onze vrijheid, deze te beschermen, en om de mensen te gedenken die met hun leven voor onze vrijheid hebben betaald.
In augustus 1997, ik zat toen op het seminarie, had ik het geluk mee te mogen gaan naar de Wereld Jongeren Dagen in Parijs. Bij die gelegenheid ging ik samen met een bus gelovige jongeren op bedevaartreis door Frankrijk, richting de ontmoeting met de paus in de hoofdstad. Wij hebben toen heel wat mooie plekken bezocht, kerken, kloosters, enz. Er waren catecheses, vieringen, momenten van bezinning, maar ook van gezellig samenzijn en bezoeken aan toeristische attracties.