Wat het edele volk der Oekraïners historisch inhouden mag is verschillend: kijk je er genetisch naar, cultureel, taalkundig of geopolitiek? De open grasvlaktes van de landstreek (Oekraïne betekent letterlijk “grensland.”) die de hedendaagse nationale staat omvatten, zijn reeds van oudsher bewoond geweest door allerlei volkeren: landbouwers, paardenherders, veetelers, Germanen, Turken, Vikingen, Russen, Joden, Kozakken, Scythen en nog heel veel meer. Toch was en bleef gedurende de afgelopen 1000 jaren het Slavische element de boventoon vieren. Vandaar dat de huidige bevolking van het Grensland zich nauw verwant weet, al is dit gevoelsmatig helaas lang niet altijd het geval, met Polen, Slowakije, Belarus en Rusland. Vóór de communistische staatsgreep in 1917 liep het taalgebied van het Oekraïens door tot bijna aan de Kaukasusbergen. Onder het regime van dictator Stalin lieten miljoenen boeren het leven vanwege de gedwongen landbouwprojecten.

Door het mismanagement bij de voedselvoorziening zijn er willens en wetens vooral zeer veel Oekraïners omgekomen. Dit gebeuren, holodomor (= sterven door uithongering), liet tegen de 3, 5 miljoen mensen omkomen. Bewust veroorzaakt door Moskou om de tegenstand der boeren te breken. De communisten wilden namelijk hun landbouwgrond en boerderijen onteigenen en onderbrengen in grote staatsbedrijven.

Logisch dat je als boer opstandig wordt als ze aan je bedrijf, je grond en je gezin komen. Door naar de ontvolkte gebieden zeer veel etnische Russen te sturen heeft men de Oekraïne sterk gerussificeerd. Zo was rond het jaar van de volksopstanden (2014) in Kyiv ruim 40% van de totale bevolking Russischtalig. Op de roemruchte Krim was dit zelfs 89%! Daar het Russisch de meest gebruikte taal op de werkvloer, op straat, op internet en van de nieuwsbladen was en bleef, heeft men (omstreden) taalwetten doorgevoerd om de eigen taal te promoten bij scholen, ambtenarij en leger.

In de noordwest hoek van het land leven de Roethenen die zich beschouwen als de ware Oekraïners. Zij spreken het zuiverst de taal van het moederland en vinden zichzelf het meest authentiek qua cultuur. Zij zijn Grieks-Katholiek, wat betekenen mag dat zij de Roomse Paus erkennen als hoofd der Kerk, de Latijnse liturgie hanteren, maar de gebruikte taal is Kerkslavisch en Oekraïens. In de rest van het land is men voornamelijk Orthodox, Moskou gericht of niet, het welk een kerkscheuring betekende. Vóór Wereldoorlog II leefden er tevens miljoenen Joden, maar hun lot bleek nog erger te zijn dan de uithongering. Nu blijkt dan toch de president een nakomeling te zijn van het volk der zonen van Mozes en Aäron!

Hopelijk u zo wat achtergrondinformatie te hebben gegeven over onze nieuwe 108.000 landgenoten en u een inspirerende, ontspannen vakantie wensend,
uw kapelaan Peter Piets