Skip to main content

Nieuwjaarswensen

Beste mede-parochianen,
Ik wens u nog het allerbeste voor het jaar 2023. In katholieke kringen wensen wij elkaar een Zalig Nieuwjaar. Maar wat bedoelen wij eigenlijk met: ‘Zalig Nieuwjaar’? We bedoelen ermee dat alles wat we elkaar toewensen in het perspectief staat van Gods nieuwe wereld.
En vandaag de dag in het bijzonder hebben wij echt de hulp van God nodig dat de wereld die wij kennen van aangezicht kan veranderen en de vrede kan heersen.

Het zal een bijzonder jaar zijn het jaar 2023, waarin wij samen het voortbestaan van onze Katholieke identiteit verder moeten opbouwen naar de toekomst in onze streek. Zeker het zullen géén volle kerken meer zijn, en wat de kerk te zeggen heeft in de samenleving, wordt of belachelijk gemaakt of onderdrukt.

Net voor kerst kwam een artikel van drie pagina in de Noord-Hollands Dagblad. Ik snap de gevoelens wel van de mensen die niet meer tot de kerk willen behoren, omdat ze aanstoot hebben genomen aan de kerk van toen, maar van de andere kant, vind ik droevig en triest dat de kerk wordt aan de kaak gesteld en altijd in de maling genomen. Ik heb het gevoel dat de kerk door velen gewoon wordt gehaat.

Maar natuurlijk ik ben hier niet de pastoor geworden om eer een aanzien van mensen te zoeken, maar om te proberen om beetje bij beetje overtuigend te zijn wat ik geloof en op zoek te gaan naar het verloren schaap.
Het jaar 2022 werd afgesloten met het droevige bericht dat emeritus paus Benedictus XVI overleden is.
In 1969 gaf de toenmalige jonge Theoloog Joseph Ratzinger (Paus Benedictus XVI) enkele radio-interviews, waarin hij een profetie gaf over de Kerk, en wat toen Ratzinger zei beleven wij in deze tijd. Het is een boodschap vol hoop:

“De Kerk zal klein worden en zal een nieuwe start moeten nemen, min of meer van het begin. Ze zal niet langer in staat zijn om de bouwwerken die ze in tijden van welvaart bouwde, te gebruiken. Terwijl het aantal van haar volgelingen afneemt… zal ze veel van haar sociale privileges verliezen.
Het zullen harde tijden worden voor de Kerk, want het proces van kristallisatie en verheldering zal haar veel kostbare energie kosten. Het zal haar arm maken, en ervoor zorgen dat ze de Kerk van de zachtmoedigen wordt… Het proces zal lang en vermoeiend zijn. Maar wanneer de beproeving van deze zifting voorbij is, zal een grote kracht voortvloeien van een meer gespiritualiseerde en vereenvoudigde Kerk. De mens in een volledig geplande wereld zal zichzelf onuitspreekbaar eenzaam vinden. Als ze God volledig uit het oog verloren zijn, zullen ze de hele gruwel van hun armoede voelen. Dan zullen ze de kleine kudde van gelovigen ontdekken als iets helemaal nieuw. Ze zullen het ontdekken als een hoop die bedoeld is voor hen, als antwoord waarop ze in het geheim altijd naar op zoek waren.
En zo lijkt het voor mij zeker dat de Kerk zeer harde tijden tegemoet treedt. De echte crisis is nog maar amper begonnen. We zullen moeten rekenen op verschrikkelijke omwentelingen. Maar ik ben evenzeer zeker over wat zal overblijven op het einde: niet de Kerk van de politieke cultus, die al dood is, maar de Kerk van het geloof. Ze mag dan wel niet langer de dominante sociale macht zijn die ze tot voor kort was, maar ze zal een nieuwe bloei kennen, en gezien worden als het thuis van de mens, waar hij leven en hoop zal vinden, voorbij de dood.

Aldus de toenmalige professor Ratzinger, Paus Benedictus. Het zijn profetische woorden.

Wat mij en ons allen kan vertroosten is dat de kerk in onze streek nooit zal ophouden te bestaan, maar het zal nieuw, klein maar overtuigend worden en zal een lichtpuntje zijn voor alle mensen.
Het is aan ons allen om open te staan voor nieuwe ideeën: blijf niet aan het verleden denken, hoe het vroeger was en hoe het nu moet zijn …….. denk niet alleen aan uw parochie, maar kijk om u heen en kijk breder!

Pastoor Andrea