De Emmaüsgangers, één van de mooiste bladzijdes van het evangelie. Twee leerlingen van Jezus keren terug van Jeruzalem naar hun geboortedorp, Emmaüs en beleven de ontmoeting van hun leven. Dat horen wij eens in de drie jaar op de derde zondag van Pasen in het A-jaar. En dat was precies dit jaar, een paar weken geleden, op zondag 26 april jl.

Beste parochianen,
Zo zitten u en ik reeds in de meimaand. Met oktober samen toegewijd aan ons aller Moeder Maria. De maand ook van het nieuwe leven. De knoppen aan de bomen botten uit, het gras kleurt weer groen en de lammetjes lopen weer in de wei. God laat Zich kennen in Zijn schepping; als het nieuwe leven ontwaakt in het voorjaar, kun je een glimp opvangen van de scheppingskracht van de natuur en daarmee ook van de Schepper zelf.

Beste parochianen, Zalig Pasen.
Als ik dit schrijf, leven we in de Paastijd. Een heel bijzondere tijd voor alle christenen. Elk jaar vieren we met Pasen opnieuw dat Jezus ons allemaal zijn grote liefde geeft. Jezus die God is, is mens geworden en kwam onder ons wonen. Hij is gestorven voor onze zonden en nu, leeft Hij voor altijd. Dit is de kern van ons geloof: ‘Christus die de dood heeft overwonnen, leeft voor altijd’. We kunnen dit leven vandaag ervaren, te midden in deze moeilijke tijd.

Beste parochianen, lieve mensen,

Wat een gruwelijk onzekere tijden! Nog net verhuisd zijnde richting Zwaagdijk-Oost (binnen de Streek zelf bleek helaas geen betaalbare woonruimte te zijn), voordat een mogelijke Lockdown in Nederland het onmogelijk zou maken, merk ik ook op deze nieuwe woonplek de impact van het virus wiens naam ik maar niet zal noemen.