Skip to main content

Vasten is meer dan 40 dagen geen koek, snoep en alcohol

Op woensdag 22 februari zijn we allemaal in de gelegenheid geweest om in één van onze 6 kerken een askruisje te halen.
Zo’n askruisje heeft een symbolische betekenis. Het is een teken van ons besef dat we maar kleine kwetsbare mensen zijn. “Gedenk mens dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren.”

Als je boven de 60 bent dan besef je langzamerhand dat je leven een keer zal eindigen. Je kan niet alles meer, je krijgt last van PHPD, u weet wel, een Pijntje Hier en van een Pijntje Daar of van nog iets ergers. Je lijkt minder mee te tellen in de samenleving. En zo af en toe kijk je terug op je leven en je stelt je zelf de vraag: heb ik het allemaal wel goed gedaan. En steeds meer daalt het besef in: ook ik zal binnenkort tot stof wederkeren.
Maar het askruisje symboliseert ook iets anders. Het betekent ook: ik wil vruchtbare grond zijn voor het goede. As is ook een soort humus die de grond vruchtbaar maakt. Ik zal u uitleggen wat ik bedoel.

Jaren geleden, toen ik als aalmoezenier rondvoer op een Marineschip heb ik een keer de Etna bezocht, een vulkaan op het eiland Italiaanse eiland Sicilië. De Etna was net uitgebarsten en rond de top en op de hellingen van de vulkaan zag alles zwart van de as en van de lava. Alle natuur leek dood en vernietigd. Maar toen ik er een paar jaar later weer terugkwam zag ik op die zwarte grond overal groene struiken en boompjes, er was weer volop leven.
Het askruisje dat wij aan het begin van de vasten hebben ontvangen is zo óók het symbool dat we veel goede vruchten willen voortbrengen. Met andere woorden: dat we in het leven van elke dag het goede willen doen.
Vasten betekent dus niet alleen dat je dat je je onthoudt van spijs en drank. Het heeft ook iets te maken met je inzet voor de je naaste. Met je inzet voor je broeders en zusters in nood.
Veertig dagen lang krijgen we de kans om los te komen van de dingen van deze wereld; om te leren er weer te zijn voor elkaar en voor God, zoals God er wil zijn voor ons.
Daar willen we in de vastentijd, wat meer dan anders, bij stil staan.

Diaken Jules Post maart 2023