Skip to main content

Verslag synodale consultatie Hoorn

Paus Franciscus heeft de synodale weg wereldwijd geopend om met elkaar na te denken over de vragen hoe de Kerk meer open en nabij kan zijn, een missionaire gemeenschap in deze tijd. Hij heeft gevraagd om dat te doen door samen te komen in de bisdommen, dekenaten en parochies en daar zoveel mogelijk mensen bij te betrekken. Dit is nieuw voor onze Kerk. Geen enquête of parlement, maar luisteren naar elkaar en luisteren naar de heilige Geest. Want als de heilige Geest er niet bij is, is het geen synode, aldus de paus.

Op zaterdag 5 maart jl. hielden we de synodale consultatie voor ons dekenaat in de H. Hiëronymuskerk te Wognum. Er kwamen ongeveer 80 mensen uit alle parochies van ons dekenaat, de overgrote meerderheid daarvan waren vrijwilligers van de parochies, de gemiddelde leeftijd was vrij hoog. Na een kort moment van gebed zijn wij dan in 7 gemengde deelgroepen gaan werken, elk onder leiding van een gespreksleid(st)er. De ‘werkwijze’ was: elkaar ontmoeten en leren kennen, naar ieders ervaring luisteren, onderscheiden waar de Heilige Geest heeft gesproken. De thema’s van het gesprek waren: vieren, medeverantwoordelijkheid in de zending, dialoog in kerk en maatschappij. De ervaringen en belevingen van de deelnemers waren heel divers.

De plaatselijke gemeenschap wordt in het algemeen als zeer belangrijk ervaren. Daar komen de gelovigen samen, ontmoeten ze God in de liturgie en elkaar bij het samenzijn. Het sluiten van een geliefde kerkplek is altijd zeer pijnlijk en het betekent vaak ook het verlies van parochianen. Daarom is er bij samenwerking van parochies soms argwaan bij mensen uit vrees voor het verlies van de eigen kerklocatie.

Liturgie wordt als zeer belangrijk beschouwd voor de gemeenschap. Daar ervaart men verdieping, verbondenheid, inspiratie, sacrale sfeer. Dit is van wezenlijk belang voor het gemeenschapsgevoel. Er zou altijd grote zorg moeten worden besteed aan de liturgie, door de voorgangers maar ook door alle overige betrokkenen bij de vieringen. Omdat onze vieringen met hun teksten, gebeden en rituelen soms als ‘te afstandelijk’ worden ervaren, heeft men de wens uitgesproken dat er meer variatie in het aanbod komt, dat er laagdrempelige vormen van vieren worden ontwikkeld om de huidige generatie zoekende mensen tegemoet te komen.

De missie of zending wordt vandaag ervaren als “in de voetsporen treden van de Heer Jezus”. Dat is dus omzien naar elkaar, niemand buitensluiten, geloven vanuit het hart en klaar staan voor de medemens. Mensen hebben mensen nodig die geïnspireerd worden door het leven van de Heer. De Kerk dient deze mogelijkheid te bieden om vanuit de gemeenschap met naastenliefde werkzaam te zijn voor iedereen, voor mensen die het nodig hebben. Maar er is ook bezorgdheid, want de rol van de Kerk in de samenleving lijkt niet meer relevant te zijn, bisschoppen en gelovigen mengen zich te weinig in het openbare leven. Hierdoor is de Kerk voor velen geen inspiratiebron meer. De uitdaging voor de toekomst is: weer ‘leven’ in de Kerk brengen, dat ieder zijn of haar eigen roeping in de Kerk kan waarmaken en dat zij een evangeliserende gemeenschap is voor de huidige geseculariseerde mens.

De dialoog met andere sectoren van de samenleving wordt als zeer belangrijk ervaren, bijvoorbeeld n.a.v. de huidige vluchtelingenproblematiek. Men vindt dat plaatselijke politiek en geloofsgemeenschappen elkaar een hand zouden moeten geven om mensen in nood op te vangen. Een goed en inhoudelijk contact en uitwisseling tussen Kerk en samenleving is belangrijk en vraagt om nieuwe, adequate instrumenten want de afstand tussen kerk en samenleving lijkt te groeien.

Het laatste deel van de consultatie ging over het onderscheiden van de aanwezigheid van de heilige Geest. Men ervaart de heilige Geest: in alles wat mensen uit liefde doen voor hun plaatselijke geloofsgemeenschap; in het verlangen naar een goed verzorgde en gevarieerde liturgie; in de toewijding van vrijwilligers op allerlei gebied aan de eigen geloofsgemeenschap; in het samen met allerlei andere organisaties zorgen voor het heil van mensen ter plaatse en in groter verband.

De bijeenkomst was open en verliep in een hartelijke sfeer. Iedereen voelde zich welkom en kon zijn of haar zegje doen, soms ook in kritische zin. De reacties aan het einde waren in het algemeen zeer positief. Een verslag van die middag is inmiddels al gestuurd naar het synodeteam van ons bisdom. De droom is de nodige inspiratie te mogen ontvangen om te leven vanuit de verbondenheid met de Heer Jezus. Een uitdaging die ons hoopvol stemt voor de toekomst van de Kerk.

Samuel Marcantognini
deken van Hoorn